گفت مرحوم سید حسن حسینی در  براده ها:
شاعری کی با زور شعر می گوید مثل زنی است که با عمل سزارین یک کودک مرده به دنیا می آورد.
این أبیات هم بازور گفته شده،
بعد از خواندن آن غسل مس میت فراموش نشود:
                   هرم آتش
        الهی جسم بی جان را بسوزان
        شبیه عاشقان دل را بسوزان
        اگر چه پر زدم در حول أغیار
       تو لطفی کن دو بالم را بسوزان
       چونان ماهی به دریا غرق لطفم
        به چوب تر نظر بنما بسوزان
       چنان ترسم ز روز محشر و نار
       خدایی کن،مرا اینجا بسوزان
       به سر دیگر ندارم أندکی عقل
       به لب گویم :خداوندا بسوزان
      خوشا پرپر زدن در هرم آتش
      به جمع عاشقان مارا بسوزان
      اگر تصمیم تو سوزاندنم شد
     به پای روضه ها من را بسوزان
     وترفیعی اگر خواهی به ما داد
      زهجر یوسفت ما را بسوزان
      خلاصه در جهنم زیر آتش 
     مرا باذکر  او ، یا را بسوزان 
      ز دأب عاشقان باشد اطاعت   
    تو خود دانی نسوزان یا بسوزان