آنچه از اسم این فیلم در وهله اول به ذهن خطور میکندو بعداز  مشاهده فیلم هم مورد تصدیق
واقع میشود ، این است که این فیلم یک فیلم سیاسی است ، وهمین باعث شده که به سینما
بروم وبه تماشای این فیلم بنشینم .
وقتی در ابتدای فیلم صدای ترانه ی صحنه ی اول به گوشم خورد ناراحت شدم وپشیمان ازاین
که چرا وقت وپول و ... را خرج چنین فیلمی کردم، اما با مشاهده ادامه فیلم نظرم تغییر کرد...

"تلفن آقای رئیس جمهور" در مورد خانواده ای از طبقات پایین جامعه است که  بعد از مدت ها
توانسته اند خط تلفنی بخرند، و از قضا این خط تلفن قبلا برای رئیس جمهور بوده و شماره اش
در اینترنت پخش شده و دائما زنگ میخورد وکسانی که پشت گوشی هستند شروع میکنند
به درد ودل کردن و بیان مشکلات و درخواست کمک .... .
بازیگری خیلی قوی آقای هاشمی در این فیلم بسیار خودنمایی میکند .
شروع و اتمام فیلم خوب بود ، این فیلم از آن فیلم هایی است که من شخصا بسیار با آن ارتباط
برقرار کردم و میتوانم بگویم بعضی از صحنه هایش از حیث مفهوم در اوج بود ،
مخصوصا سکانس آخر فیلم ....

دونکته :

_در چند صحنه از صحنه هایی از این فیلم  ، به ترویج ماهواره  پرداخته شده است ونشان میدهد
یک خانواده به راحتی شب ها به تماشای برنامه های خوب ماهواری مینشینند و این امر را یک
امر عادی نشان میدهد ، درست است که باید این واقعیت را قبول کرد که متاسفانه تعداد زیادی
از هموطن های ما ماهواره نگاه میکنند ، اما آیادر بین  خانواده های فقیر و  قشر پایین جامعه
خانواده هایی نیستند که ماهواره نداشته باشند ؟!
چه لزومی دارد نشان دادن صحنه های ماهواره و حتی دیش آن در چند صحنه از این فیلم ؟

_در یک صحنه از این فیلم احساس میشود که گوشه ای زده میشود به نیروی انتظامی و
طرح امنیت اجتماعی ، که باید دقت کرد تا به تضعیف جایگاه نیروی انتظامی منجر نشود ،
هرچند بیان انتقادات واصلاحات و پیشنهادات، در رابطه با این طرح ضروری است .

بعد التحریر :

جدا از  یکی دو مشکلی که به نظرم رسید فیلم "تلفتن آقای رئیس جمهور" از بهترین فیلم هایی
است که در چند سال اخیر مشاهده کرده ام ، وبا دیدن این فیلم بیشتر به سینمای ایران امیدوار
شدم ،  باید به آقای علی عطشانی تبریک گفت .