پرده اول : (نسخه ای مجرّب، برای حلّ گرفتاری های طُلاّب)

یکی از اساتید همیشه برای گرفتاری ها و مشکلات طلاب، یک نسخه واحد می پیچید،

هنگامی که طلاب برای پیدا کردن راه حلی برای حل مشکلات و گرفتاری های شان به او

مراجعه می کردند، همیشه درجواب می گفت: یک درس اصول و یک درس فقه معیّن کن

و منظّم شرکت کن، حتی اگر آن طلبه به افسردگی یا مشکلات مالی هم دچار شده بود،

نسخه استاد همین بود!

پرده دوم : (بهترین ختم برای گرفتاری ها)

روزی حضرت آیت الله بهجت رحمة الله علیه در درس یا قبل از آن فرمودند:

شخصی به دیگری گفت : برای گرفتاری ها ختمی به ما یاد بدهید. او در جواب فرمود :

ختمی مجرّب در نظر دارم، و آن فقه آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین است. به تعلیم و تعلّم،

مباحثه و مذاکره  فقه مشغول و ملتزم باشید، خدا می داند چه اثراتی دارد! علم فقه اثر دارد،

ولی نه برای این که مقصود کسی که بدان اشتغال دارد این باشد که از اعوان ظَلَمه گردد،

این فرق می کند با انسانی که فقه بخواند برای این که تمام کمالات بالقوه ی این علم،

در او بالفعل گردد.

ما می دانیم که مقامات بسیاری از علما از همین تعلیم و تعلّم و نوشتن ها و اشتغال به تحصیل

در حوزه های علمیه به دروس معمول در حوزه ها و نیز عمل به مستحبات معمولٌ به حاصل شده

است، و کار دیگری نداشته اند. به طور یقین همین ها بوده ولی در عین حال اهل کرامات بوده اند.

(کتاب در محضر آیت الله بهجت، ص 98)

بی پرده :

بزرگی می فرمود: گاهی انسان در امورات و تصمیمات زندگی اش، تعبّد هم داشته باشد خوب است،

گاهی بد نیست به علما سَلَف اعتماد کرده و به توصیه های آن ها گوش فرا دهیم، و به دنبال

قانع شدن و استدلال یافتن نباشیم. هر چند در وراء این نوع تعبّدها استدلالاتی محکم وجود دارد. 

بعد از دیدن اخراجی 3 و رسوایی2، دیگر قصد نداشتم به تماشای فیلم جدید مسعود ده نمکی

بنشینم، ولی به پیشنهاد یکی از دوستان وبه امید مواجهه شدن با فیلمی بهتر، نسبت به فیلم

های قبلی او، به سینما رفته و مشغول تماشای رسوایی2 شدم.

رسوایی2 فیلمی انتقادی نسبت به جامعه متمدّن و غرق تکنولوژی امروز است، و تذکری است

برای کسانی که مَباهجِ دنیا آنها را مشغول خود کرده و باعث غرق شدن آنها در مرداب غفلت

گردیده است.

علی رغم موضوع خوبی که کارگردان بر روی آن دست گذاشته است، فیلمی که ساخته شده

اصلا فیلمی قوی و هنری به حساب نمی آید، مسعود ده نمکی باید بیاموزد که چگونه حرف هایش

را هنرمندانه به خورد مخاطب بدهد، وقتی نکاتی را که میخواهد به مخاطب القاء کند به صورت بسیار

صریح در فیلم بیان می کند باعث می شود که فیلم او اثر گذار نباشد و مخاطب در برابر آن موضع بگیرد.

صریح بودن می تواند در بعضی موارد از صفات خوب یک فیلم باشد، اما شدّت صراحت فیلم های

ده نمکی و کثرت دیالوگی که در اکثر فیلم های او مشهود است به اصطلاح محاوره ای "تو ذوق می زند"،

و این بسیار ارزش کار او را تنزّل می دهد.

البته کارگردان در بعضی موارد سعی کرده است که به صورت غیر صریح حرف خود را بیان کند، مثلا در

سکانسی که روحانی فیلم، توسط مسئولین شهر تبعید شده و به سمت پله های هواپیما برای

خروج از شهر می رود، در کنار درب هواپیما روی بدنه هواپیما عدد (598) درج شده که بیان­گر کنایه

و گریزی لطیف می باشد، اما رویکرد غالب او در سرتاسر این فیلم بیان حرف ها به شکل بسیارصریح

می باشد.

طول دادن بی خودی صحنه های زلزله و نمایش رقص و موسیقی تند در قسمت هایی از فیلم،

نشان داد که ده نمکی تا رسیدن به نقطه ایده­ آل فیلم سازی بسیار فاصله دارد. ده نمکی باید توجه

داشته باشد که می شود فیلمی موثّر و عوام پسند ساخت ولی در آن پای "گناه" به میان کشیده

نشود. این قبیل اشکالات در فیلم های قبلی اوهم مشهود بود، و تکرار آن اشکالات در فیلم جدیدش

نشان گر آن است که ایشان نسبت به کارهای قبلی خود نگاهی آسیب شناسانه نداشته است.

به نظر شما با توجه به اشکالات و ضعف های ذکر شده، بی جا نیست رسوایی2 را رسوایی هنری

ده نمکی بدانیم، و از ایشان تقاضا کنیم دیگر فیلم سینمایی نسازند ؟! 

عبارات پیش رو متن سخنان حضرت آیت الله بهجت ره می باشد، که در کتاب در

محضرآیت الله بهجت ج 1 ص 65 درج شده است، به این سخنان توجه کنید :
این باب بزرگی است که انسان عرفیات شرع، و عناوین ثانویه را ملاحظه کند،

و چنان نشود که از حقگویی او، مردم در باطل قرار گیرند. و جایی که مناسب

نیست، نگوید ولو اصل مطلب حق باشد. به جهت وجود شرائط و مقتضیات وقت

خودداری کند. شاید« أخوک دینک فاحتط لدینک بما شئت» این گونه موارد را هم

شامل شود.
رضا خان پهلوی( در مساله کشف حجاب) از علما خواست که فتوی دهند

«وجه و کفّین» مستثنی است و کشف آن دو مانعی ندارد، و علما حاضر نشدند،

زیرا در زمان کشف حجاب معنای این فتوی کشف همه چیز بود. لذا علما حاضر

شدند کشته شوند واین فتوی را امضاء نکنند. در این گونه ابتلائات بزرگ به خدا پناه می بریم.
بعد التحریر:
این برخورد علما و این گونه تشخیص های ظریف و بجای فقهای شیعه نشان گر چند مطلب است :
1 – این که فقاهت و تصدّی مرجعیت کار دشواری است و تشیخص درست تاثیرِ زمان و موقعیت بر

استنباط یک حکمِ شرعی، نیازمند کیاست و آگاهی فوق العاده شخص فقیه دارد.
2 – فقه و فقاهت شیعه بسیار قوی و کار آمد است و هیچ بن بستی برای آن متصور نیست.

خمودی و بی تحرکی در فقه شیعه راه ندارد، انعطاف و پویایی که در فقه شیعه وجود دارد امری

بی نظیر است واین ویژگی منحصر به فرد فقهِ شیعه، با اندک مقایسه با فِرق و ادیان دیگر نمایان

می شود. جا دارد به خاطر این چنین نعمت بزرگی که خدا به ما عنایت کرده افتخار کنیم و شکر

آن را به جا بیاوریم.
3 – این عرصه نیازمند مردانی مانند میرزای شیرازی، آسید ابوالحسن اصفهانی، حضرت امام و ...

(رحمة الله علیهم) دارد، که با عشق به دل دریای فقه زده و گوهرهای ناب آن را نمایان سازند و

با تمسک به تقوی الهی خود را از انحرافات مصون بدارند. همیشه این نیاز بوده ولی به نظر می رسد

در این عصر نیاز بسیار است.

(سخنان پیش رو عین جملات حضرت آیت الله بهجت می باشد که در کتاب در محضر آیت الله بهجت

ج 1 صفحه 48 درج شده است، امیدوارم نقل این کرامت بر ایمان ما بیفزاید و نصیحت این عالم بزرگوار

در دیپلماسی و سیاست خارجه ما راهگشا باشد.)

از کرامات مرحوم حاج عبدالکریم حایری، این است که زمانی رودخانه قم در اثر سیل طغیان کرده

و آب تا لبه پل علی خانی رسیده بود، به گونه ای که عده ای از روی پل با آب رودخانه وضو می ساختند.

و لذا برای جلوگیری از نفوذ آب تمام فرش های مسجد امام را جمع نمودند. مرحوم حاج شیخ روی پل رفت

و مقداری تربت در درست گرفت و چیزی بر آن خواند و در آب انداخت، از همان وقت به تدریج آب پایین آمد

و بعد از چند ساعت، چند متر آب پایین رفت.

ما نه ایمان اهل ایمان را داریم و نه یقین اهل یقین را، گویا در مشکلات آمریکا و شوروی ما را نجات

خواهند داد که به آن ها پناه می بریم و اعتماد می کنیم، آن ها سگ و گرگی هستند که از ترس یکدیگر

خواب آسوده ندارند. بزرگان ما مقامات عالیه ی علمی را دارا بودند و در مقام عمل نیز چه عبادت هایی،

چه نماز هایی داشتند.

بعد التحریر :

بسیار جالب است که حضرت آیت الله بهجت از قدرت های دنیا مانند آمریکا، تعبیر به سگ و گرگ میکنند.

کسی که در نهایت ادب و تخلّق به اخلاق حسنه می باشد در مقابل دشمن ادبیاتش تفاوت می کند، آری،

این سیره در زندگی بسیاری از علما ربانی دیده می شود، همان طور که در سخنان حضرت امام ره و

مقام معظم رهبری حفظه الله نظائر بسیاری را می توان یافت.